Bugün İstiklal'de binlerce kişiyle aynı dili konuşup bağırırken anlaşıldığımı hissettim az da olsa...az da olsa havaya uzatılan eller göğün mavisiyle karışınca içim rahatladı..
Böyle şeyler lazım...İnsanın aidiyet duygusunu yaşabilmesi için..Dayatılanlar ne kadar kuvvetli ve saçma ise ardından gelen tepki de o denli çarpıcı ve radikal oluyor, onca insanla yaratılan sinerji de aidiyet kavramıyla vücut buluyor.
Ona dokunma, buna dokunma, internetime dokunma....BANA DOKUNMA!
